دغدغه و راهکار خروج از رکود مسکن

همانند همه همکارانم ، مهندسان و سایر دست اندرکاران ذیصلاح و ذینفع در این مقوله ، دغدغه خروج از رکود بی سابقه ای که صنعت ساختمان گریبانگیر آن شده است را دارم ، با نگاهی اجمالی و مختصر به نمودار سیر تحول این صنعت اشتغال زا که بطور مستقیم و غیرمستقیم تعداد بسیار زیادی از مشاغل حرفه ای به آن وابسته اند ، در طول 15 سال اخیر حاکی از فراز و نشیب های متعدد بوده ، ولی هیچکدام از آنها به این اندازه چالش برانگیز نبوده است، با یک تحلیل ساده مشاهده میشود که در چند سال اخیر شیب صعودی بی مثال نمودارهای تورم در مایحتاج و اولویت های اولیه خانوار ایرانی ، یعنی خوراک ، پوشاک ، حمل و نقل و انرژی (بنزین ، برق ، گاز) و تحصیل ، چنان تند بوده که به واقع هیچگونه اندوخته ای برای ذخیره نمودن و تهیه مسکن اول و یا تبدیل به مسکن بهتر در سبد خانوار ایرانی باقی نمانده است ،  لیکن توان بسیار ضعیف اغلب متقاضیان مسکن باعث بی رمق شدن کفه تقاضا نسبت به عرضه ملک گردیده است .

نتایج بررسی بودجه خانوار در مناطق شهری ایران در سال 1393 نشان می دهد که در سالی که گذشت درآمد خانوارهای شهری ایران با مراجعه به حدود دوازده هزار و هفتصد خانوار نمونه که توسط بانک مرکزی انجام گرفته ، هزینه سالانه یک خانوار ایرانی 32میلیون و 876 هزار تومان و درآمد سالانه همان خانوار 31 میلیون و 393 هزارتومان بوده است. یعنی درآمد خانوار ایرانی کفاف هزینه هایش را نمی دهد.

آنچه مسلم است تا خانوار ایرانی توانایی غلبه بر هزینه کرد خود را جهت پس انداز برای تهیه مسکن  بدست نیاورد همچنان قسمت تقاضا ضعیف مانده و بازار مسکن به تعادل لازم دست نمی یابد .

راهکار پیشنهادی : تنها بالا بردن توان خرید مسکن از طریق تزریق نقدینگی بصورت وام های بلند مدت ( که توان پرداخت آن وجود داشته باشد ) است ، وام هایی که درصد بیشتر قیمت ملک را شامل شده و در زمان بسیار بیشتر از 12 و 15 سال بازپرداخت گردد.

به نظر میرسد همت و تلاش دولت مردان برای نجات رکود حاکم بر قسمت اعظم بازار ایران از طریق خروج از رکود مسکن است و آن برنامه ریزی و تلاش برای برای تدوین راهکار عملیاتی نمودن تسهیلات بلند مدت خرید مسکن میباشد.

در غیر این صورت سالها باید در انتظار رسیدن توان خانوار ایرانی برای خرید مسکن بود ، آن هم در صورتیکه تورم کاملا" کنترل شده باشد.