اندر حکایت هیأت مدیره
دوره آتی سازمان نظام مهندسی ویژگی خاصی دارد.
در شرایط کنونی نظام مهندسی در کشور دو دهه را پشت سر گذاشته است و اکنون 20 سال از زمان تصویب قانون نظام مهندسی در مجلس شورای اسلامی میگذرد.
در این دو دهه روند تکامل مجموعه نظام مهندسی شامل قوانین و مقررات و همچنین
ساختار، سازمان و فعالیتهایی است که سازمان نظام مهندسی انجام داده است. در این
رابطه میتوان گفت یک روند رشد یابنده وجود دارد اما رشد نظام مهندسی در همه ابعاد
به صورت متوازن و کارآمد نبوده است. در واقع از نحوه انجام فعالیتها تا کیفیت
انجام این فعالیتها باید مدنظر قرار گیرد تا برای بهبود و ارتقای این سازمان تلاشهای
موثری صورت گیرد.
قطعا قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان که در سال 1374 به تصویب رسیده و از همان
زمان اجرا شده است دارای کمبودها و کاستیهای فراوانی است. از این رو آنچه
اهمیت دارد این است که با همکاری و کمک مدیریتهای نظام مهندسی این قانون مورد
بازنگری قرار گرفته و اصلاحات لازم در آن صورت گیرد.
سازمان نظام مهندسی از یک پشتوانه 20 ساله فعالیت برخوردار است که باید از این تجربه جهت بهبود قوانین نهایت استفاده را ببرد. همچنین باید از مشارکت جامعه مهندسین ایرانی که در عرصه ساختمان فعالیت میکنند حمایت کرد. این افراد یک ظرفیت بسیار با ارزشی در قالب سرمایههای اجتماعی ایران هستند و مشارکت بیشترآنها در این آسیب شناسی و ارایه راهکار جهت بهبود و اصلاح، بسیار تاثیرگذار خواهد بود. یکی از نقایص کار در 20 سال گذشته مشارکت محدود مهندسان بوده است. به خصوص نیروهای با تجربه و حرفهای و همچنین شرکتهای حقوقی که توانایی و قابلیت بسیار زیادی برای حضور در این عرصه داشتهاند. درواقع این افراد باید با حضور بیشترشان کمک کنند تا روند اصلاح و بهبود فعالیتهای نظام مهندسی بصورت رشد یابنده ادامه پیدا کند.
مساله دیگر توجه به برنامه محوری است. هرسازمان اگر نگاه برنامه محور به
فعالیتهای خود نداشته باشد طبیعتا غرق در فعالیتهای جاری و روزمره خواهد شد.
سازمان نظام مهندسی نیز امروزه مسائل مختلف جاری در پیرامون و حاشیه خود دارد. پس
هیاتهای مدیریت نظام مهندسی باید از این مسائل روزمره خود فارغ شوند و روی برنامههای
توسعه و پیشرفت نظام مهندسی تمرکز داشته باشند.
مرحله بعدی پس از آسیبشناسی، تدوین یک برنامه عملیاتی و قابل دستیابی و آرمان گراست که باید همه مدیریتها به آن توجه داشته باشند. اگر مدیریت سازمان نظام مهندسی ساختمان در هر استان توانست یک برنامه سه ساله مناسب برای خود تدوین کند، رمز موفقیت نظام مهندسی در استانها برای همیشه رقم خواهد خورد.
به هرحال تا اصلاح قانون نظام مهندسی راهکار چابک سازی هیات مدیران این سازمان این
است که افراد داوطلبی که در آینده انتخاب خواهند شد باید روحیه انتقاد پذیری و
انعطافپذیری و توجه به نظریات جمعی داشته باشند زیرا با داشتن ویژگیهای کار جمعی
هیات مدیرهای که به سازمان نظام مهندسی راه پیدا خواهد کرد میتواند کارآمد باشد.