استفاده از پتانسیل فنی اعضاء سازمان در کنترل کلیه مصالح در مرحله تولید
چندی پیش یکی از دوستانم که همکار ما در بخش نظارت سازمان میباشند ، بیان داشتند که بعلت گزارش بازدید کارشناسان ماده 35 بابت یکی از ساختمانهایش به کمیته انضباطی فرا خوانده شده است ، وقتی بیشتر جویای موضوع شدم ، متوجه شدم که یکی از دلایل اصلی فراخوانن ایشان به کمیته انضباطی ، بندی از نامه بوده که اشاره به عدم استاندارد بودن بلوک های پلی استایرن سقفی استفاده شده در سقف ها میباشد ، جالب اینجاست که همکار ناظر عزیز تاییدیه مرغوبیت مصالح مذکور را از صاحب کار دریافت داشته و با همان تاییدیه از مشمول شدن حکم کمیته انضباطی تبرئه گردید.
این میان موضوعی به ذهن من متبادر گردید : کارشناس محترم ماده 35 مسلما" از روی بازدید چشمی ، درخصوص عدم مرغوبیت بلوکهای پلی استایرن قضاوت ننموده است ، که اگر اینچنین باشد مشکل در تشخیص ایشان است که اصولا" این نوع تشخیص حتی غیر قابل عنوان کردن است ، پس به احتمال زیاد مثل همه ما مهندسان با کنترل وضعیت اشتعال نمونه بلوک در کارگاه عدم مرغوبیت بلوک پلی استایرن را تشخیص داده است..
حال سوال اینجاست : تشخیص کارشناس ماده 35 (نماینده اداره راه و شهرسازی) اشتباه است ؟!!
تاییدیه مرغوبیت کالا که توسط صاحب کار از فروشنده یا تولید کننده دریافت شده ، مشکل دارد؟!!!
سالهاست که به طور مستمر ، هم از جانب سازمان و هم از سوی دیگر نهادهای دست اندرکار درمسائل و موضوعات مرتبط باصنعت ساختمان ، برضرورت جلوگیری از واردات مصالح ساختمانی نامرغوب و همچنین تولید و مصرف مصالح غیراستاندارد ، تاکید شده و می شود و البته هیچگاه ، این گره کور گشوده نشده و همچنان ایمنی ، دوام ، استحکام و زیبایی ساخت و سازها ، درمعرض این تهدید ویرانگر قرار دارد.
بلی این درست است که مهندسان بایستی به نسبت اطلاعی که از خطرات مصالح نامرغوب و غیر استاندارد دارند، با جدیت بر میثاق خود در موضوع صیانت از سلامت و ایمنی شهروندان پای بند باشند ، ولی آیا یک مهندس در پای کار به عنوان آخرین کنترل کننده واقعا" بدون در اختیار داشتن حداقل وسایل لازم و شرایط کنترل آزمایشگاهی توانایی تشخیص صحیح مرغوبیت مصالح را دارد که اینچنین مورد خطاب کمیته انضباطی قرار گیرد و حتی مشمول محکومیت گردد؟
پس نقش سازمان ملی استاندارد در این میان چیست ؟ و کجای کار قرار دارند ؟ چگونه میشود که مصالح غیر استاندارد مجوز فروش پیدا می کنند؟
همانگونه که سازمان نظام مهندسی با توجه به نقش کلیدی که برای مصالح مرغوب و استاندارد قائل است، باید بتواند با تعامل درست و رایزنی با سازمان ملی استاندارد ، از پتانسیل فنی بسیار خوب اعضاء در کنترل کلیه مصالح استفاده شده در صنعت ساختمان در مرحله تولید ، نه در آخرین مرحله و پای کار، بهره برده و با این کار هم ضریب اطمینان کنترل تولید و مرغوبیت مصالح بالاتر رفته ، هم جایی برای جولان مبحث مصالح نامرغوب و غیر استاندارد باقی نخواهد ماند.
به امید روزهایی سرشار از امنیت و کیفیت.
